De transferwaarde van twee teams is geen ‘predictor’ van de uitslag van een wedstrijd. Want een gebalanceerd, doelgericht en hecht collectief is sterker dan de optelsom van de kwaliteiten van de individuele spelers. In de sport komt het daarom geregeld voor dat een wedstrijd wordt gewonnen dankzij de balans in de selectie, de energie van het collectief (het wij-gevoel) en de spelopvatting van de coach.

Het is niet gek, dat bedrijven ‘flexibel werken’ inzetten om talent te werven voor hun teams. Want ‘Het Nieuwe Werken’ straalt vernieuwingsdrang uit en stelt de mens dankzij de moderne technologie in staat om plaats- en tijdonafhankelijk te werken en zijn eigen werkomgeving te kiezen.

De voordelen van deze technische vooruitgang onderschrijf ik, omdat ik thuis, in het weekend of op vakantie, aan de kamertafel of op mijn racefiets, bepaalde taken productiever uitvoer. HNW geeft de individuele werknemer meer ruimte en meer tijd voor bezinning, voor verdieping en voor betere beslissingen.

Voor mij is dit professionele vooruitgang, omdat de toekomst van mijn bedrijf afhankelijk is van het aantal beslissingen dat ik neem en van de ruimte die ik heb om te reflecteren over mijn doelen en te concentreren op mijn taken. Mensen daarentegen die niet verdiepen en geen beslissingen nemen, zitten in een stuurloze boot die doelloos met de stroom mee de rivier af dobbert. HNW geeft het individu de peddel voor meer richting en controle.

Mijn stelling is, dat HNW ruimte geeft aan de ontwikkeling van het individu, maar niet aan de ontwikkeling van het team waar het individu deel van uitmaakt. Een voorbeeld uit de sport ter verduidelijking. Na een gewonnen hockeywedstrijd van mijn dochter vertelde ze: ‘ik voelde dat het hele team knokte voor de winst.’ En na een slok water: ‘dat gaf me zo’n boost, dat ik 50% meer energie voelde.’

Een goedlopende ‘agile’ organisatie van mensen heeft dus behalve HNW ook een ‘team-elixer’ nodig, een spelopvatting die het samenspel bevordert, ‘tikkie-takkie’. Want in een organisatie zonder spelopvatting stokt het samenspel en wordt de snelheid van handelen (besluitvorming) vertraagd. Dan hapert de voortgang van elk project en de taakuitvoering van elke medewerker. Dan wordt elk initiatief in de kiem gesmoord en zo ook de vooruitgang. Een slechte uitslag derhalve.

Tikkie-takkie is een team-elixer die spelvreugde inspireert en talent mobiliseert; een spelopvatting die verandering en innovatie omarmt. Kan deze spelopvatting in een organisatie dienen als een nieuwe vorm van samenwerken … HNS?